In onze streek staan nog kilometers houtkanten, langs wegen, paden, akkers en weilanden. Dat is niet toevallig.

Houtkanten langs wegen en velden bakenden de grenzen af, beschermden vee en gewassen tegen de weerselementen en leverden eeuwenlang gerief- en brandhout. Daarvoor werden ze om de 7 à 9 jaar gekapt, waarna diezelfde houtkanten weer uit konden groeien tot de volgende beheerbeurt. Dit hakhoutgebruik is al enkele decennia stilgevallen, met als gevolg dat heel wat houtkanten verdwenen.

De houtkanten die nog overblijven zijn nu vaak uitgegroeid tot smalle, vaak onstabiele bomenrijen met weinig ondergroei. Jammer, want die verjonging kende tal van voordelen, zowel voor biodiversiteit als voor landbouwgebruik. Veel vogels, vlinders, bijen en andere soorten profiteren immers van de lagere en dichtere struiken in de houtkant om er zich te nestelen of om voedsel te zoeken. Voor landbouwers zorgt de dichte structuur van een houtkant voor bescherming van vee en gewassen tegen weersomstandigheden, brengt het bladafval nutriënten aan die anders onbereikbaar zijn voor de gewassen,... Om deze houtkanten opnieuw in het landschap te krijgen, is het nodig om hakhoutbeheer uit te voeren.

Sinds enkele jaren zorgt het Regionaal Landschap Lage Kempen ervoor dat de houtkanten in onze regio beheerd worden volgens de principes van hakhoutbeheer. We doen dit in nauw overleg met de landbouwsector via Boerennatuur, de natuurverenigingen, het Agentschap voor Natuur en Bos en de gemeenten. Elk jaar spreken gemeente, natuur en landbouw samen af welke houtkanten in aanmerking komen voor de snoeibeurt, waar er bijkomend wordt aangeplant of waar er zones worden afgebakend voor spontane verjonging. Regionaal Landschap Lage Kempen zorgt voor een doordachte planning die rekening houdt met de natuur.

Ontdek op deze pagina wat wij doen voor de houtkanten in jouw buurt.